De god FAVONIUS (een van de Romeinse windgoden en algemeen gelijkgesteld met de Griekse god Zephyrus) hield zo veel van Flora, de Godin van de Bloemen, dat hij zichzelf in een roos veranderde omdat de Godin geen andere interesse had dan bloemen. Toen Flora de roos zag, kuste ze deze en vervulde zo de wens van Favonius. En men zegt dat het woord “roos” zelf is ontstaan toen Flora, in pijn nadat ze door de pijl van Cupido was geraakt, niet goed in staat was het woord Eros uit te spreken, maar het klonk als “ros”. Vandaar dat het woord “roos” een synoniem wordt voor Eros; zowel in Rome als in Griekenland is het het symbool van jeugd, vitaliteit, liefde, schoonheid en de vruchtbaarheid van de natuur.

FAVONIUS was een Romeins nomen, wat “gunstig” betekent. Het werd toegepast op verschillende Romeinse mythologische en historische figuren. De zachtmoedigste van de winden, FAVONIUS staat bekend als de vruchtbare wind, de boodschapper van de lente. Hij had de heerschappij over planten en bloemen. De Romeinse dichter Horatius schrijft: quid fles, Asterie, quem tibi candidi primo restituent vere Favonii? Waarom huil je, Asterie, om de man die de heldere westwinden je aan het begin van de lente zullen teruggeven?

Geurcompositie:
Top: Bergamot, Roze peper, Wierook
Hart: Geranium, Cypriol, Roos, Absint, Salie
Basis: Oud, Cederhout, Patchouli, Sandelhout